بسم الله الرحمن الرحیم
یا صاحب الزمان ، ای هادی کفار
یا صاحب الزمان ، ای مهدی کرار
بیــا که دلهــــا بر تپــش افتــــاده
بیــــا که تــو را می کننــد انکـــار
بیــا منتظــر که نه! ، دلتنــگیــــم
بیـــا که فــریاد زنیم همچو عمّــار
در رجـز ، در حــــرب با کفّــــــار:
«حِمیً لِدینِ المُصطَفَی المُختار»
«صلَّـی علیـــه الواحِـدِ القَهّــــار»
«و آلـــــه و صَحبِـــهِ الاخیــــــار»
محمد علی حمیدی
(«عمار بن یاسر»)
بسم الله الرحمن الرحیم
آن روز که آمــــد ابلـــهی در جــایی
کرد بر حضرت قنبر چه توهین هـایی
به قنبـــر گوشـــزد فـــرمود حیــــدر
که گر خواهی شویشادانبهمحشر
و گر خواهی زنی زخمی به شیطان
جــوابــش را مَــده ای اهـــل ایمـــان
* اگر دیدی که در مقابلت مد هوشی است
خامُش که جواب ابلهان خاموشی است *
پی نوشت:
روزی شخصی به جناب قنبر دشنام داد و ایشان خواستند با عصبانیت با او برخورد کنند ، اما امیرالمؤمنین علیه السلام به جناب قنبر فرمودند:
« ای قنبر ! لحظه ای صبر کن، او را خوار و حقیر رها نما تا خداوند رحمان را خشنود و شیطان را خشمگین و دشمنت را مجازات کنی.
سوگند به خدایی که دانه را شکافت و جان ها را آفرید ، هیچ چیز مانند بردباری نمی تواند باعث رضایت پروردگار شود ، و هیچ چیز مانند خاموش ماندن نمی تواند باعث ناراحتی شیطان شود ، و هیچ تنبیهی برای احمق بهتر از سکوت در مقابل او نیست. »
- بحار الانوار ، ج68 ، ص 424
بسم الله الرحمن الرحیم
مادرش صدا زند وُ را حیـــــدر
مســـــیح گوید ایلیا ســــرور
یا علی! عجب فضیلتی داری
می کَنی درب قلعه ی خیبر
محمد علی حمیدی
بسم الله الرحمن الرحیم
جاده و راه عــــــــلیعلیه السلامراهی سفید
و مگر راهــش به جز راه امیـــــد است ؟
یا عــــلی گو چو در اعمـــــال نیــــــکت
نویسند که او همسنگر شیخمفید است
محمد علی حمیدی
بسم الله الرحمن الرحیم
مصداق باء بســــــــم الله است
کوری چشم دشمنا، شاه است
پســـرش ، ماه در بنی هاشــــم
پسرش نه ، خود دوصد ماه است
محمد علی حمیدی