بسم الله الرحمن الرحیم

آن روز که آمــــد ابلـــهی در جــایی

کرد بر حضرت قنبر چه توهین هـایی

به قنبـــر گوشـــزد فـــرمود حیــــدر

که گر خواهی شوی‌شادان‌به‌محشر

و گر خواهی زنی زخمی به شیطان

جــوابــش را مَــده ای اهـــل ایمـــان

* اگر دیدی که در مقابلت مد هوشی است

                          خامُش که جواب ابلهان خاموشی است *

پی نوشت:

روزی شخصی به جناب قنبر دشنام داد و ایشان خواستند با عصبانیت با او برخورد کنند ، اما امیرالمؤمنین علیه السلام به جناب قنبر فرمودند:

« ای قنبر ! لحظه ای صبر کن، او را خوار و حقیر رها نما تا خداوند رحمان را خشنود و شیطان را خشمگین و دشمنت را مجازات کنی.

سوگند به خدایی که دانه را شکافت و جان ها را آفرید ، هیچ چیز مانند بردباری نمی تواند باعث رضایت پروردگار شود ، و هیچ چیز مانند خاموش ماندن نمی تواند باعث ناراحتی شیطان شود ، و هیچ تنبیهی برای احمق بهتر از سکوت در مقابل او نیست. »

     - بحار الانوار ، ج68 ، ص 424